Nawrócenie to proces o wielkiej sile przemiany, który wykracza poza osobiste doświadczenia i sięga głębi życia duchowego. Jest to nie tylko zrozumienie obecności Boga, ale również odkrycie głębokiej więzi i duchowego celu. Jak pokazuje historia i opisane przez profesora Roszkowskiego przykłady, drogi do nawrócenia bywają różnorodne i często wiodą przez doświadczenia na pograniczu, z których rodzi się nowe życie i duchowa odnowa.

Nawrócenie, w rozumieniu Wojciecha Roszkowskiego, jest procesem przełomowym, który zmienia nie tylko życie osobiste, ale i spojrzenie na świat. Autor książki "Potęga nawrócenia" ukazuje historie osób, których droga do Boga była zaskakująca i pełna wyzwań. Przedstawia je jako inspiracje do tego, by szukać w życiu głębszego sensu oraz wytrwałości w duchowych poszukiwaniach. Nawrócenie staje się tu odpowiedzią na pytania o cel i kierunek życia oraz o wartości, które mogą je ubogacić.

Jednym z punktów wyjścia do nawrócenia jest zmierzenie się z własnymi ograniczeniami. Wojciech Roszkowski przytacza liczne przypadki, kiedy znane osoby, które w przeszłości kwestionowały istnienie Boga, ostatecznie odnalazły w Nim jedyne oparcie. Przykładem jest brytyjski marynarz przewożący niewolników, John Newton, autor hymnu "Amazing Grace", który swoje życie zmienił po burzy na morzu. To przełomowe wydarzenie przypomniało mu o kruchości życia i zmotywowało do poszukiwania sensu w wierze i w 1764 roku przyjął święcenia kapłańskie. Roszkowski przywołuje także postaci takie jak kardynał Newman czy św. Augustyn, który twierdził, że nawrócenie powinno opierać się na głębokim fundamencie pokory, gdyż prawdziwa duchowa wielkość zaczyna się od uznania własnych słabości.

W książce "Potęga nawrócenia" autor zwraca uwagę, że proces ten nie dotyczy wyłącznie osób wierzących, ale jest wyzwaniem dla każdego człowieka. Podkreśla, że społeczeństwa, które często odwracają się od religii, mogą jednocześnie gubić poczucie własnej tożsamości. Laicyzacja współczesnego świata oddziałuje na jednostkę, podważając fundamenty moralne i wiarę. Jak zauważa autor, nawrócenie to nie tylko przyjęcie Boga, ale także zgoda na odkrycie głębokiego sensu w życiu i zaakceptowanie potrzeby wyższych wartości.

Roszkowski opisuje nawrócenie jako proces, który przechodzi przez różne etapy. W swojej książce przytacza liczne przykłady: jedni odnajdywali Boga w ciszy, inni przez intelektualne dociekania, a jeszcze inni przez dramatyczne przeżycia życiowe. Przypadki, które zostały w tej książce opisane – a jest ich mnóstwo - pokazują, że nawrócenie to nie jest tylko emocjonalna reakcja, lecz świadomy wybór drogi, często podjęty po długim okresie wewnętrznych zmagań. Niekiedy dochodzi do niego w wyniku szczególnego doświadczenia duchowego, które może całkowicie odmienić życie. Często takiemu procesowi towarzyszy odkrycie miłości Boga, jako tej najwyższej siły, która daje człowiekowi poczucie bezpieczeństwa i celu.

Książka profesora Wojciecha Roszkowskiego to także ukłon w stronę tych, którzy przeszli długą drogę od ateizmu do wiary. Autor przypomina, że wielu wojujących ateistów po latach wyznało, iż Bóg jest nieodzowną częścią ich życia. Zestawia ich historie z życiem świętych, którzy całkowicie poświęcili się Bogu. Dzięki temu wyłania się obraz nawrócenia jako podróży – niekiedy trudnej, ale zawsze wypełnionej nadzieją i oczekiwaniem na ostateczne spotkanie z Najwyższym.

Podążając za słowami św. Augustyna, autor przekonuje, że nawrócenie rozpoczyna się od pokory. Pokazuje też, że Bóg obdarza człowieka łaską, ale to właśnie od człowieka zależy, czy przyjmie ją w pokorze i odpowie na boże wezwanie. Roszkowski przywołuje myśl św. Pawła, który mówi o tym, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez łaskę i przez wiarę, i że Bóg oferuje drogę każdemu, kto gotów jest się na nią zdecydować.

Nawrócenie nie kończy się na wyznaniu wiary, lecz jest procesem, który wymaga codziennego wysiłku i pielęgnacji relacji z Bogiem. Profesor Roszkowski wskazuje, że niezbędna jest także wytrwałość w modlitwie i czynieniu dobra. Każdy wierzący potrzebuje nawrócenia na swojej drodze – jest to nieustanne zbliżanie się do Boga. Autor przypomina, że mimo trudności, człowiek nie jest sam – ma oparcie w Bogu, który prowadzi go ku ostatecznemu celowi, jakim jest życie wieczne.

Mariusz Paszko