Jednym ze szczytowych osiągnięć sanacji w tym zakresie był trwający od 26 października 1931 roku do 13 września 1932 roku tzw. proces brzeski, w którym na ławie oskarżonych zasiadło 11 opozycyjnych polityków, związanych głównie z PSL „Piast” i PSL „Wyzwolenie” oraz z PPS.

Wcześniej aresztowanych polityków osadzono w wojskowej twierdzy w Brześciu nad Bugiem, gdzie poddani zostali brutalnemu śledztwu i bezwzględnemu traktowaniu.

Prokurator oskarżył osadzonych o przygotowywanie zamachu mającego prowadzić do obalenia sanacyjnych władz. Sąd zarzuty te uznał za nieudowodnione.

Mimo to aż 10 oskarżonych usłyszało wyroki od 1,5 do 3 lat pozbawienia wolności. W efekcie trzykrotny premier RP Wincenty Witos zmuszony został do udania się na emigrację, z której mógł powrócić dopiero w 1939 roku.

Już po wybuchu II wojny światowej, na mocy dekretu prezydenta Władysława Raczkiewicza wszystkich skazanych w procesach brzeskich objęła amnestia. Teraz, po ponad 90. latach od tamtych haniebnych procesów politycznych Sąd Najwyższy uniewinnił skazanych.